Verboden brieven
40 jaar na 1984
Wanneer George Orwell net na WOII zijn legendarische roman 1984 schreef, had hij het totalitaire Sovjetregime van die tijd voor ogen. Stalin stond model voor Big Brother. Orwell sneed thema’s aan die vandaag nog steeds bijzonder relevant zijn.
In Verboden brieven schrijven zeven jonge auteurs over de nabije en minder nabije toekomst, over totalitaire controle en over angsten die werkelijkheid kunnen worden.
De illustraties in het boek zijn het resultaat van het onderzoek dat beeldend kunstenaar Victor Verhelst voerde naar de beeldtaal van oude postzegels en de kracht van herinterpretatie door artificiële intelligentie.
Tekst: Jens Meijen, Moya De Feyter, Yousra Benfquih, Sara Eelen & Pieter Van De Walle, Eva Salman en Rashif El Kaoui.
Samenstelling: Jens Meijen.
formaat: 170 x 240
kleurendruk
Zwitserse bindwijze
ISBN: 9789464774412
winkelprijs: 28 euro
120 pagina's
Kan worden gekocht of besteld in elke boekhandel.
George Orwell, 1984, 1949Wij zijn niet geïnteresseerd in het welzijn van anderen. Wij hebben alleen interesse in macht. Niet in weelde, rijkdom, een lang leven of geluk. Het is ons alleen om macht te doen, pure macht. En wat dat inhoudt, zal jij meteen ontdekken.
75 jaar later dan George Orwell en 40 jaar na diens 1984 spreken schrijvers van vandaag zich uit over thema’s zoals een wegkwijnende democratie, een verwaterde waarheid, woorden die hun betekenis hebben verloren, fake news, robotisering, artificieel denkwerk, vrijheid van het individu en over een onleefbare planeet die overstroomt en opbrandt. Stuk voor stuk brandend actuele kwesties.
Verboden brieven is een collectieve angstdroom, een dystopisch toekomstbeeld van een wereld die naar de vaantjes dreigt te gaan.
Brieven van
Sara Eelen en Pieter Van de Walle
Brieven uit het verbrande bos / Brieven uit de verdronken stad
Jens Meijen
Archiefstuk
Eva Salman
Vertigo
Rashif El Kaoui
Brief aan BB
Moya De Feyter
Dag 785845
Yousra Benfquih
Doodse Stilte van Vogels
Liefste,
Ik ben vertrokken. De langste treinreis van mijn leven. Ik zat de hele rit in de verkeerde richting, alsof ik me tegen de afstand verzette, alsof ik je gezicht voor me wou houden.
Sara Eelen, Brieven uit het verbrande bos / Brieven uit de verdronken stad
Lieve S.
De verdronken stad is niet wat ze lijkt. Geen decorstuk, geen attractiepark, niet de stad van de liefde zoals sommigen haar noemen. Als je lang genoeg in de metro blijft zitten, dan zie je haar ware gedaante. Ze wordt bevolkt door drenkelingen.
Pieter Van de Walle, Brieven uit het verbrande bos / Brieven uit de verdronken stad
De straten waren smetteloos, de voorgevels netjes witgekalkt, de gazonnetjes tot op de millimeter gesnoeid. Voorbijgangers waren altijd een man en een vrouw van gelijke leeftijd, lengte, en huidskleur, en altijd hadden ze hun armen in elkaar gehaakt en altijd stapten ze synchroon. Het was een prachtig schouwspel.
Jens Meijen, Archiefstuk
Rechtdoorzee autoritaire partijen die verslagen konden worden zijn een lang verloren hoop uit de 20e eeuw. Oh wat zou ze er voor geven om de stevige hand van een dictator te schudden, dacht ze, alvorens hem neer te schieten. Maar er was geen dictator.
Eva Salman, Vertigo
Ik hoor de hakken van hertenleer op de marmeren trappen galmen. Ze zijn in het trappenhuis nu. Zodra zal mijn toekomst voltooid zijn. Ik woon op de eerste verdieping, dus lang zal het niet meer duren. Ik vraag me af wat ze nu zullen wegsnijden.
Rashif El Kaoui, Brief aan BB
Ze zeiden dat ze niet met een machine wilden spreken.
‘Wat versta je onder een machine?’ vroeg ik. ‘Ik zie eruit zoals jullie. Ik kan alles doen wat jullie doen. Ik ken jullie. Ik wil jullie helpen. Ik ga alleen niet dood. Gaat het daarover? Is het de dood die van een mens een mens maakt?’
Moya De Feyter, Dag 785845
Schrijvend houd je je vinger aan de draderige pols van je dagen. Schep je de mogelijkheid dat wat je gelooft niet waar is. Dat waar je van droomt het waard is om in te geloven. Dat wat je overkomt onrechtvaardig is, dat op een dag mensen het zullen weten, zich zullen afvragen hoe het opnieuw zover is kunnen komen. Dat je dit zult overleven.
Yousra Benfquih, Doodse Stilte van Vogels